Sunday, September 13, 2015

ანა, როგორც ასეთი

  დღეს მეგობარი  ვნახე. კარგა ხანია არ მინახავს. მაკში ველოდებოდი და თან ვფიქრობდი.

    ერთი უცნაური თვისება მაქვს. გარკვეულ ადამიანს ამოვიჩემებ და მისით აღფრთოვანება მახასიათებს. აღტაცებით ვსაუბრობ მასზე მგონია რომ უნაკლოა. შემდეგ ვხვდები რომ ჩვეულებრივი მოკვდავია და მასთან ურთიერთობა აღარ მინდა. უნის მეგობარიც არ მყავს. გამომდინარე ჩემი ხასიათიდან. ჰობებიც მალე მბეზრდება. ხან იოგა მიტაცებდა . ხან ცურვა . ხან ტრენაჟორები. ერთი პერიოდი ქარგვა. შემდეგ კინოების ყურება.
 
    ალბერტო მორავიას წიგნი გამახსენდა სახელწოდებით "მოწყენილობა". მთავარ გმირს მობეზრებული აქვს ყველა და ყველაფერი.

       მერე ჩემი მეგობარიც მოვიდა. ვისაუბრეთ. ბიჭია და უკეთ აზროვნებს ვიდრე გოგო.

-შენ სულ ეგრე იქნები .
- რატომ?
- ანა, იმიტომ რომ ბუნება გაქვს დაუდგომელი.ერთ რამეზე ვერ ჩერდები.
- ეს დამღაა?
- შენს შემთხვევაში ხო.

ამას წინათ მარიკამ მირჩია.
"ანა, გაიხსენე უნის მეგობარი ნათია, მერე ხატია მერე ნინო .... კიდე გავაგრძელო??... და  არამარტო მეგობრებზე.ბიჭებზეც რომ ეგეთი დამოკიდებულება გქონდა ხან ერთით აღფრთოვანდებოდი ხან მეორეთი. უახლოვდებოდი. მერე გბეზრდებოდა და ნერვოზდებოდი.მერე ჩაიკეტე და არავინ გინდოდა. შენ თუ ამ თვისებას არ გადაეჩვევი , შენთან ურთიერთიბა ყველას დააფრთხობს. არავის უნდა სათამაშოდ აქციო და მერე მიაგდო. "
   ალბათ ამიტომ გავურბოდი იმ ბიჭებს რომლებსაც მოვწონდი. აღარ ვიძენდი ახლო მეგობრებს.
   ბოლო პერიოდში საკუთარ თავზე ვიწვიე რას ნიშნავს როცა ურთიერთობას შენ ვერ აკონტროლებ  და არ გაძლევენ სადავეებს ხელში. ეს მომენტი უცხო იყო ჩემთვის და დავისტრესე. დავიჯერე რომ არარაობა ვარ. დამემართა ბევრი კომპლექსი. საშინელი სტრესი მივიღე.
    შემდეგ დავფიქრდი და მივხვდი რომ თუ ადამიანთან ურთიერთობა არ განვითარებს და არ გაძლიერებს ე.ი ეს ურთიერთობა უბრალოდ ილუზიაა.

   ახლა ერთი ადამიანი მაქვს ამოჩემებული. გაგიჟებული ვარ და ყველას ვუყვები რომ ჩემზე ნიჭიერი, ძლიერი , თავდაჯერებული, საინტერესო, ნაკითხი პიროვნება აღმოვაჩინე. "იცით განსაკუთრებულად  ლამაზი არ არის მაგრამ იმდენად საიტერესოა რომ ლამაზია ".
"მას იმდენი წიგნი აქვს წაკითხული, ყველაფერი იცის რაც მე ვიცი"
"ჩემზე მაგარი მათემატიკური ტვინი აქვს" . "მას განსხვავებული აზროვნება აქვს"

     ზოგჯერ , როგორც ახლა ამ მომენტში პესიმისტური განწყობა მეუფლება და ვფიქრობ რომ საკუთარ თავს ზღაპარს ვუყვები რომ ვიპოვე ადამიანები რომელიც იმდენად ძლიერი პიროვნებაა რომ ყოფნა დიდ სიამოვნებას მანიჭებს
ჩემმა ერთმა მეგობარმა მირჩია.
" ანა, ნუ შექმნი ხატს ნურავისგან. თორემ თაყვანის ცემა მოგიწევს. რაც არ მოგეწონება დამიჯერე".

მჯერა.....











 

Friday, September 11, 2015

მე და მარიკა დღეს

მარიკა ავსებს სივს. კომუნიკაბელურობა, ლიდერობის უნარი, მათემატიკური აზროვნება. უცბათ მე მეკითხება
- ანა, აზროვნების სისხარტე მაქვს?
- არა, ჩლუნგი ხარ
- კაი დავწერ რომ მაქვს . იქ ჩემზე უარესები იქნებიან, ფოთია მაინც 
ხო კარგი წარმოდგენა აქვს ფოთზე.

მარიკა: ქართულ ოცნებას უნდა დამოუკიდებელი ექსპერტი. ვითომ ვერ შევძლებ? 

მარიკა: ანა იცი ყირგიზეთში სწავლის კოორდინატორი უნდათ. 
მე: მერე ? 
მარიკა: რაღაც ტუპერკულიოზის მკურნალობის კლინიკაა.
მე: მერე?
მარიკა: არ მინდა. დამმართებენ რამეს.


მარიკა ათვალიერებს სურათებს
-რას ვგავარ აქ frown ემოცია 
მე: აქ wink ემოცია
-შენ რომ შენ არ იყო გაგისიებდი მაგ თავს.


მარიკა: ანა შეგიძლია სურათი გადამიღო და ფბზე დადო. ნახე რა ვიდზე ვარ.


მარიკა: ანა ქორწილში სუხიშვილების ცეკვა იცი რა ძვირია
მე: მერე ?
მარიკა: რომ დავპატიჟო პროსტა და მერე მუსიკა ჩავურთო? შანსი არაა აცეკვდებიან
სისხლში აქვთ მაგენს.

მარიკა: ანა, ნახე გრანტის არამქონე სტუდენტებს ეროვნული გამოცდების ცენტრი დასაქმებას თავაზობს
მე: ხოო?
მარიკა: ხო. რომ ჩავაბარო და გრანტი არ ავიღო? ჰა?
დღეს ძალიან მონდომებულია

მარიკა: ანა, იცი გორში ერთერთ მაღაზიას სტალინის ფოტო ამშვენებს?
მე: მერე?
მარიკა : არაფერი

მარიკა :ალქაიდა ისლამურ სახელმწიფოს დახმარებას თავაზობს
მე :მერე?
მარიკა: ალაჰ აკბარ


მე და მარიკა ბავშვობაში.




ნუ რა ვქნა. დეგენერატია <3











-

Tuesday, September 1, 2015

ელენ დიჯენესერი. შენ ლესბოსელი ხარ

დღეს გადავაწყდი ელენ დიჯენესერის სტატიას  იარლიყებზე.
იარლიყების პრობლემა ისაა, რომ მათ სტერეოტიპებისკენ მივყავართ, სტერეოტიპებს განზოგადებისკენ, განზოგადებებს ვარაუდებისკენ, ვარაუდებს კი უკან  სტერეოტიპებისკენ.
ელენი წერს
"ერთმა ქალმა არ მკითხა რამდენი კატა მყავდა.
როცა ვუთხარი სამი მყავს მეთქი, პირველი, რაც მომახალა ეს იყო: “ოჰ, შენ ნამდვილი ლესბოსელი ყოფილხარ.”
ჯერ დავფიქრდი. ხო, მართალია. ლესბოსელი ვარ. ეს უკვე დიდი ხნის ფარდაახდილი საიდუმლოა. მაგრამ მერე ისევ დავფიქრდი: დაიცა რა? ეს როდის გახდა სტერეოტიპი? მე მეგონა რომ კატების პატრონები ლესბოსელები კი არა, მარტოსულები იყვნენ. ხედავთ? აი, მორიგი სტერეოტიპი."
ელენ <3
ანა წერს.
ლესბოსელობაზე გამახსენდა მე- 9 თუ მე-10 კლასში ვიყავი როცა მასწავლებელმა შენიშვნა მომცა შენ ლესბოსელი ხარო. შენიშვნა რა ცილი დამწამა. მე რა ვქენი? ტირილი დავიწყე. რადგან ლესბოსელობა ქვეყნის დასასრული მეგონა. ისევ სტერეოტიპები. სულელი ბავშვი. თუ აწი არ შევიცვლები ჯერჯერობით ჰეტეროსექსუალი ვარ.  
მერე ჰიპერაქტიური ვიყავი და რა არ გასვენებსო. დავმუნჯდი და ხმას არ ვიღებდი და რა უცნაური გოგოაო. ახლა სტანდარტული გავხდი და მგონი სამყაროსაც მშვიდად ძინავს . რაღა უჭირს :D 
 დღეს ნაცნობმა მომწერა და მეთქი ლაპარაკი დავიწყე და ტაქსის მძღოლებს და გამვლელ გამომვლელებს ველაპარაკები ვერ მაჩერებენთქო.არადა იარლიყი მქონდა რომ მუნჯი ვარ  გაუკვირდა.

"მარა ვერ გავიგე როგორ იცვლებით ეგრე ... თუ ლაპარაკი არ გიყვართ როგორ იწყებთ მერე grin emoticon

რავი არასდროს მესმოდა ეგ ...

მარა კარგია ... ესეიგი ჰებითების შეცვლა შეგიძლიათ ..."
ადამიანები უცბათ არ იცვლებიან . უბრალოდ იზრდებიან , ზრდასთან ერთად ეცვლებათ წარმოდგენა საგნებზე მოვლენებზე გრძნობებზე პრიორიტეტებზე და აგნებენ საკუთარ გამომხატველობას.